ปณิธานปีใหม่...ปีสุดท้าย
เมื่อเข้าสู่ศักราชใหม่ สิ่งที่คนส่วนใหญ่นิยมทำกันเป็นประจำคือ “ตั้งปณิธานปีใหม่”
…ตั้งเป้าหมาย “ชีวิต” เพื่อให้เข้าใกล้ “ความสำเร็จ”
…ตั้งเป้าหมาย “การเงิน” เพื่อเดินทางเข้าสู่ “อิสรภาพ”
…ตั้งเป้าหมาย “สุขภาพ” เพื่อให้เป็นคน “แข็งแรง”
…ตั้งเป้าหมาย “การงาน” เพื่อความ “ก้าวหน้า”
…ตั้งเป้าหมาย “ครอบครัว” เพื่อให้ได้มาซึ่ง “ความสุข”
กลับมาย้อนดูเป้าหมายที่ตั้งเมื่อต้นปีก่อน…อดถามตัวเองไม่ได้ว่า
…กี่เป้าหมายที่สำเร็จ
…กี่เป้าหมายที่ได้ลงมือทำ
…กี่เป้าหมายที่เป็นแค่ “เป้า” แต่ไม่เคยถึงจุด “หมาย”
ปีนี้ว่าจะลองใหม่…
ลองตั้งเป้าหมายเสมือน “ปีนี้เป็นปีสุดท้ายของชีวิต”
“ความสำเร็จ” ใช่เป้าหมายของ “ชีวิต” มั้ย?
หรือเราเพียงแค่ต้องการ…
ใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย “ทุกวัน”
“อิสรภาพ” คือสิ่งที่เราต้องการจาก “เงิน” จริงหรือ?
หรือเราเพียงแค่ต้องการ…
ความมั่นคงทางการเงิน พอกิน พอใช้ ไร้หนี้ “ทุกวัน”
“แข็งแรง” คือความคาดหวังเรื่อง “สุขภาพ” ใช่ไหม?
หรือเราเพียงแค่ต้องการ…
รักตัวเองให้มากขึ้น “ทุกวัน”
“ก้าวหน้า” คือเหตุผลในการ “ทำงาน” แน่หรือ?
หรือเราเพียงแค่ต้องการ…
ทำสิ่งที่มีประโยชน์ “ทุกวัน”
“ความสุข” คือปลายทางของ “ครอบครัว” ใช่มั้ย?
หรือเราเพียงแค่ต้องการ…
รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ที่มีให้กันใน “ทุกวัน”
หากเหลือเวลาแค่ 1 ปีการตั้ง “เป้า” เพื่อให้ถึงจุด “หมาย” ดูเหมือนว่าเป้าหมายระยะยาว อาจนานจนทำให้ใครหลายคนท้อ กระทั่งไม่ลงมือทำดังที่ตั้งใจ ดังนั้น…สิ่งที่สำคัญกว่าการตั้งเป้าหมาย ก็คือการลงมือทำใน “ทุกวัน”
อย่ามัวแต่พุ่งเป้าไปที่จุดหมายปลายทาง…จนลืมไปว่า “วันนี้” แหละที่สำคัญที่สุด!
นั่นคือเหตุผลที่คำว่า “ปัจจุบัน” ในภาษาอังกฤษ เขียนเหมือนกับคำที่มีความหมายว่า “ของขวัญ”
Present is Present | ปัจจุบัน คือ ของขวัญ
ทำ “ทุกวัน” ให้ดี…พอ
กด Subscribe รอเลย…
