ดูอย่างไร กองทุนไหนเน้นพื้นฐานหรือเทคนิค
หากจะแบ่งกลยุทธ์การลงทุนในหุ้น เราจะพอแบ่งได้คร่าวๆ เป็น 2 แบบ คือ เลือกหุ้น และ เลือกจังหวะ
ฝ่ายที่ชอบกลยุทธ์การเลือกหุ้น ก็จะให้ความสำคัญกับการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐาน ไม่ว่าจะเป็นการวิเคราะห์แบบ top down หรือที่เราแปลกันตรงๆว่า การวิเคราะห์จากบนลงล่าง คือ มองภาพใหญ่ก่อน เช่น การวิเคราะห์ภาวะเศรษฐกิจ สังคม เทคโนโลยี นโยบายภาครัฐ การวิเคราะห์การแข่งขัน ฯลฯ เพื่อหามูลค่าที่แท้จริงของหุ้น
หรือจะมองสวนทางกับ top down คือ bottom up ที่แปลตรงๆ ก็คือ จากล่างขึ้นบน คือ เลือกหุ้นที่มีลักษณะเข้าตามเงื่อนไขของเราก่อน เช่น เลือกหุ้นที่มีค่า P/E ไม่เกิน 15 เท่า หรือ P/B ไม่เกิน 2 เท่า ฯลฯ แล้วค่อยมาดูว่าหุ้นตัวนั้นมีแนวโน้มในอนาคตอย่างไร
ฝ่ายที่ชอบกลยุทธ์เลือกหุ้น มักจะถือยาวไม่ซื้อขายบ่อย ส่วนใหญ่เป็นพวกนักลงทุนแบบเน้นคุณค่า (value investor) หรือนักลงทุนที่เน้นหุ้นเติบโต (growth investor)
ฝ่ายที่ชอบจังหวะ จะมองว่าหุ้นจะเป็นตัวไหนไม่สำคัญ เพราะราคามันสะท้อนข้อมูลทุกอย่างของหุ้นเรียบร้อยแล้ว พวกนี้จะมองหาจุดซื้อ จุดขาย เป็นจังหวะของการทำกำไร เราเรียกฝ่ายที่ชอบใช้กลยุทธ์นี้ว่า พวกวิเคราะห์เทคนิค
ตัวอย่างของพวกนี้ที่เห็นได้ชัด คือ พวกนักวิเคราะห์ที่ให้สัมภาษณ์ตามวิทยุที่ไม่ว่าคนฟังจะถามหุ้นตัวไหนว่าน่าจะซื้อหรือขาย จะตอบได้หมด และพวกนี้เนื่องจากให้ความสำคัญกับจังหวะซื้อขาย ดังนั้นพวกนี้จะซื้อขายบ่อย
เพราะเหตุผลนี้ ถึงมีคำพูดที่ว่า “พื้นฐานบอกตัวหุ้น เทคนิคบอกจังหวะ”
โดยทั่วไป คนเรามักจะเลือกในสิ่งที่เราชอบ เช่น เลือกซื้อของ เลือกเข้าสังคม เลือกเพื่อน ฯลฯ ในการลงทุนก็เช่นเดียวกัน หากเราเป็นนักลงทุนแบบเน้นเลือกหุ้น เราก็จะเลือกกองทุนแบบเน้นเลือกหุ้น หากเราเป็นคนชอบเทคนิค เราก็จะเลือกกองทุนที่เน้นจังหวะซื้อขายตามเทคนิค แต่คำถามคือ เราจะรู้ได้อย่างไรว่ากองทุนไหนเน้นพื้นฐาน กองทุนไหนเน้นเทคนิค
วิธีดู ก็ดูจากพฤติกรรมของกองทุน โดยกองทุนที่เน้นพื้นฐานจะไม่ซื้อขายบ่อย ดังนั้นค่าธรรมเนียมการซื้อขายหลักทรัพย์ก็จะน้อย กองทุนที่เน้นเทคนิค จะซื้อขายบ่อย ดังนั้นค่าธรรมเนียมการซื้อขายหลักทรัพย์ก็จะมาก
ดังนั้นถ้า กองทุน A ค่าธรรมเนียมซื้อขายหลักทรัพย์เท่ากับ 1 ล้านบาท กองทุน B ค่าธรรมเนียมซื้อขายหลักทรัพย์เท่ากับ 2 ล้านบาท จะบอกได้ไหมว่ากองทุน B เน้นเทคนิค กองทุน A เน้นพื้นฐาน
คำตอบคือ ไม่ได้ เพราะถ้ากองทุน A มีขนาดกองทุน 100 ล้านบาท กองทุน B มีขนาดกองทุน 1,000 ล้านบาท กองทุน A มีค่าใช้จ่ายด้านซื้อขายหลักทรัพย์ประมาณ 1% ของขนาดกองทุน กองทุน B มีค่าใช้จ่ายด้านซื้อขายหลักทรัพย์เพียง 0.2% ของขนาดกองทุน ดังนั้นจริงๆแล้ว กองทุน B มีค่าธรรมเนียมการซื้อขายหลักทรัพย์น้อยกว่ากองทุน A ดังนั้น กองทุน B จึงเป็นกองทุนที่เน้นพื้นฐาน ส่วนกองทุน A เน้นเทคนิค
ส่วนค่าธรรมเนียมการซื้อขายหลักทรัพย์ของกองทุน หาได้จากรายงานประจำปีของกองทุน ในงบกำไรขาดทุน ในขณะที่ขนาดกองทุนไม่ควรใช้ขนาดกองทุนที่ประกาศในรายงานประจำปี เพราะเป็นขนาดกองทุนของวันนั้นวันเดียว ให้ใช้ค่าเฉลี่ยของขนาดกองทุน โดยเอาผลรวมของขนาดกองทุนที่ประกาศทุกวันหารด้วยจำนวนวันที่ประกาศ จะได้ผลลัพธ์ที่เหมาะสมกว่า
กด Subscribe รอเลย…
