ฮ. เฮลิคอปเตอร์
ในการเสด็จฯ เยี่ยมเยียนราษฏร พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ โปรดการเดินทางบนภาคพื้นดิน ไม่ว่าจะเสด็จฯ โดยรถยนต์พระที่นั่ง หรือการเดิน สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี เคยพระราชทานสัมภาษณ์ในรายการ “พูดจาประสาช่าง” ออกอากาศทางสถานีวิทยุจุฬาฯ ว่า
“เวลาเสด็จฯไปไหน จะต้องขับรถด้วยพระองค์เอง หรือว่าที่พอเดินได้ก็เดินด้วยพระองค์เอง ท่านบอกว่าจะได้มีความรู้สึกต่อพื้นที่นั้น เวลาเดินทางไปด้วยพาหนะอื่น เช่นเฮลิคอปเตอร์ ท่านก็ถือโอกาสเป็นการตรวจสอบและแก้ไขแผนที่ไปในตัว ท่านจะกริ้วพวกเราอย่างมากที่พอไปๆก็นอนหลับ ท่านบอกว่า การขึ้นเฮลิคอปเตอร์นั้นถือเป็นสิทธิพิเศษ และใช้เครื่องราชการ ใช้น้ำมันราชการก็ควรจะทำประโยชน์ให้ราชการให้สมบูรณ์ ไม่ใช่ว่าขึ้นไปฟังเสียงบรื่อๆ สองสามนาทีก็หลับ”
แต่การเสด็จฯ โดยเฮลิคอปเตอร์ที่อันตรายที่สุดครั้งหนึ่งจนเป็นที่เล่าขานกัน คือเหตุการณ์การต่อสู้ระหว่างทหารตำรวจตระเวนชายแดนกับผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ที่ อ.ทุ่งช้าง จ.น่าน ในปี พ.ศ. ๒๕๑๐ บทความเรื่อง “ราชาเป็นทั้งมิ่งและขวัญ” เขียนโดยคุณวสุมดี เทศนสดับ ในนิตยสาร อ.ส.ท. ฉบับเดือนมิถุนายน พ.ศ. ๒๕๑๔ เล่าไว้ว่า
“ในสมรภูมิเล่า พระบารมีของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวก็ยังคงตามไปปกเกล้าปกกระหม่อมบรรดาทหารหาญเหล่านั้น เป็นเสมือนยาชูกำลังขนานเอกที่ทำให้เขาเกิดกำลังใจที่จะสู้รบกับหมู่อริราชศัตรู…เมื่อวันที่ ๒๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๑๐ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เสด็จพระราชดำเนินโดยเครื่องบินแอฟโร่ของกองทัพอากาศจากสนามบินดอนเมืองไปยังสนามบินจังหวัดลำปาง แล้วเสด็จพระราชดำเนินต่อโดยเครื่องบินเฮลิคอปเตอร์ไปยังบ้านเชียงกลาง ตำบลเชียงกลาง อำเภอทุ่งช้าง จังหวัดน่าน
“ที่นี่เองทหารและตำรวจตระเวนชายแดนทุกคนได้ซาบซึ้งในน้ำพระหฤทัยที่ทรงห่วงใยประชาชนของพระองค์ยิ่งกว่าจะทรงห่วงใยพระองค์เองเสียอีก เพราะในขณะที่เสด็จเยี่ยมยุทธภูมิน่านนี้ เผอิญมีตำรวจตระเวนชายแดนกลุ่มหนึ่งถูกล้อมและถูกยิงบาดเจ็บ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้เฮลิคอปเตอร์ในขบวนไปรับผู้บาดเจ็บ และประทับคอยฟังข่าวการติดต่อแจ้งสถานที่ที่จะให้เฮลิคอปเตอร์ไปรับจนถึงเวลา ๑๓.๓๐ น. จึงเสด็จฯ ไปเสวยพระกระยาหารกลางวันซึ่งเป็นข้าวห่อที่ทรงนำติดพระองค์ไปเอง แต่ยังไม่ทันที่จะเสวยก็มีเสียงเครื่องยนต์กระหึ่ม พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวมีพระราชดำรัสถาม ก็มีผู้ตอบว่า เครื่องบินเฮลิคอปเตอร์จะไปรับผู้บาดเจ็บ ทั้งสองพระองค์จึงงดเสวยพระกระยาหารกลางวัน เสด็จฯ ไปรับทหารบาดเจ็บด้วยท่ามกลางความอกสั่นขวัญแขวนของผู้โดยเสด็จ เพราะบริเวณที่จะไปรับผู้บาดเจ็บนั้นเป็นบริเวณที่เพิ่งจะเกิดการรบอย่างหนักเรียกได้ว่าเป็น “เขตอันตราย” แต่ทั้งสองพระองค์มิได้ทรงย่อท้อ
“สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถได้ทอดพระเนตรเห็นทหารบาดเจ็บผู้หนึ่งมีริมผีปากแห้งผากแสดงว่าหิวน้ำ ก็ทรงปอกส้มผลหนึ่งป้อนทหารผู้นั้นด้วยพระหัตถ์ยังความซาบซึ้งแก่ทหารผู้นั้นและบรรดาผู้ที่ได้มีโอกาสพบเห็นเหตุการณ์ครั้งนั้นยิ่งนัก…”
ที่มา : หนังสือ ตามรอยพ่อ ก-ฮ ธ สถิตในดวงใจนิรันดร์
